22 Mart 2013 Cuma

BEN BÜYÜDÜM ANNE...

Bu günlerde Gurur'a baktığımda artık o bebeklik simasını göremiyorum.Hani anne baba çok anlamazya çocuğunun büyüdüğünü, dışardan görenler der hep -aaa ne kadar büyümüş kocaman olmuş diye- ben hiç anlamazdım. Fakat şimdi baktığımda anlıyorum büyüdü Gurur, çıktı bebeklik simasından yüz hatları daha bir olgunlaştı.Böyle öpüp mıncılamak ayıp olacakmış gibi geliyor çocuğa. Bununla birlikte hareketleride olgunlaştı. Futbol oynamak istiyor hep yada top oyunları. Hatta abartıyor futbolcu olacağım falan diyor. İki lafından biri -ben büyüdüm anne..Herşeyi kendi yapmak istiyor zaten herşeyi kendi yapma istediği hep vardı ama şimdi daha da bir abarttı. Ben yapabilirim, ben büyüdüm sürekli kullandığı kelimeler. Sürahiden kendi bardağına su koyup içmeye bayılıyor.Oyuncak olarak sadece arabaları ile oynuyor.İnşaat oyunları kuruyor, kum getirip götürüyor, arabalar kaza yapıyor, trafik polisi oluyor, kendi kaza yapıyor bisikletten düşüyor ben polis oluyorum gidip onu kaldırıyorum, çok hoşuna gidiyor. Kaleye geçiyorum şut çekiyor, gol olunca havalara uçuyor. Arkadaşları ile oynadığında kendisi bebek oluyor, kendine yemek yedirilmesini seviyor yada doktor- hasta oyununa bayılıyor.
Ev aktivitelerimize gelince 10 dk.lık dikkat süremizi daha geliştiremedik. 10 dk dayanabiliyor aktivitelere, sayı ve harf oyunlarına, boyama,yazma, çizme işleri pek hoşuna gitmiyor.Tembel olacak bu çocuk diyor babası bende katılmıyor değilim..)))
İlginç hareketleri var, kapalı bir mekanın oyun parkına başka çocuk varsa girmiyor. Kimse yoksa giriyor ama başka çocuk gelir oynarsa hemen çıkıyor.Hiç sormuyorum ve üstüne gitmiyorum vardır bi bildiği elbet... 
Ama noktaları birleştirme aktivitesini çok seviyor. http://www.pointapoint.com/tout-petits/tout-petits-index01.php sitesi çok işime yarıyor. Bol miktarda nokta birleştirme A4 çıktıları var.Yazma çizme işlerini sevmeyen çocuğum için bunu yapması bile benim için sevindirici.
Hava güzel olduğunda parka gittiğimiz zaman 5 dk sallanıyor, 1 kere kayıyor o kadar. Geri kalan zamanını yeşilliklerde koşarak, yaprak ağaç toplayarak geçiriyor.
Anneciğimmmm diyor bana her seslenişinde dolu dolu...İçimi eritiyor her seslenişi, kalbimi titretiyor. Hiç böyle olmadım benn. Her hafta sonu sabah 06:00 da kalkıp, anneciğim kalk diyor. Nasıl mızmızlanabilirim, nasıl kızabilirim varmı ki böyle hakkım..Sürünerek de olsa yatakdan kalkıp yanına gelince saat hep 06:00 da kalsa geçmese diyorum.
Tunçummm diyor babasına her konuşmasında.İsmiyle hitap ediyor babasına, çevreden ne kadar tepki gelsede gocunmuyoruz biz, hoşumuza gidiyor, bizim babamızın egoları yok oğluna karşı..Niye karışıpta keyfimizi kaçırırsınız ki..Tunçummm gellll dediğinde babası uçurak gidiyor...Baba dememiş Tunç demiş ne olacak ki.Yok bizim öyle kalıplarımız, oğlumuzu da kalıplara sokmaya hiç niyetimiz yok.Keyifliyiz biz böyleee....

  
Yine annemin sık sık söylediği bir söz...-Ne kadar büyürsen büyü benim gözümde çocuksun hala...
Evet ne kadar büyürsün büyü bitanecik oğlum...Ne kadar büyüyebilirsin ki benim gözümde...Boyun 1.90 olsa, kilon 80 olsa ne yazar bana..En fazla bu kadar büyürsün işte gözümde....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder